Λουίζα

Είναι θάμνος ύψους 1-1,5 μ. ή ψηλότερος, φύλλα οδοντωτά ή λειόχειλα σε τριμερείς ή τετραμερείς σπονδύλους, λογχοειδή με βραχύ μίσχο, λεία στην άνω επιφάνεια και αδενώδη στην κάτω. Άνθη λευκά, μικρά που σχηματίζουν μασχαλιαίους σπονδύλους ή επάκριους βότρυς. Τα φύλλα συνθλιβόμενα αναδίδουν οσμή λεμονιού.

Φυτρώνει στα πετρώδη εδάφη πολλών νησιών μας και σε κτήματα που δεν ποτίζονται συχνά. Μοιάζει με λεπτό μακρύ στάχυ που βγάζει μικρά λουλουδάκια σε χρώμα λιλά και πριονωτά φυλλαράκια. Ανθίζει από τον Ιούνιο ως το Σεπτέμβριο και τότε είναι η εποχή να μαζέψετε μερικές ανθισμένες κορυφές, να τις κάνετε ματσάκια κι αφού τις ξεράνετε να τις φυλάξετε σε γυάλινο βάζο που κλείνει καλά, για να διατηρήσουν και το υπέροχο άρωμα τους.

Θεραπευτικές Ιδιότητες

• Διώχνει τον πονοκέφαλο, τον πονόματο, τον πόνο του αυτιού
• Ανακουφίζει από τους πόνους των ρευματισμών
• Είναι αντιδιαρροϊκά,
• Κάνουν πιο αποτελεσματικές τις δίαιτες αδυνατίσματος,
• Πολεμά την αϋπνία που προ­έρχεται από νευρική κούραση.
• Οι διουρητικές της ιδιότητες κάνουν τη λουΐζα πολύ χρήσιμη σε όσους «μαζεύουν» πέτρες στα νεφρά.
• Είναι γαλακτοφόρο, πολύτιμο για τις λεχώνες που θέλουν να θηλάσουν το μωρό τους
• Είναι εμμηναγωγό.
• Είναι στυπτικό και επουλωτικό
• Χωνευτικό, (σε δυσπεψίες και νευρώσεις του στομάχου)
• Αντιπυρετικό
• Αντιδιαβητικό
• Ωφελεί, στις δερματοπάθειες, στον πονόματο, επουλώνει πληγές και έλκη, μαλακώνει τους πόνους των αιμορροΐδων.